My first ever try of her sopas, last July 25, 2012
Showing posts with label justonebigman. Show all posts
Showing posts with label justonebigman. Show all posts
Wednesday, September 19, 2012
5th FAVE EATS: Sopas ni Ate Elvie
Another Pinoy food merienda is what will I give you guys for tonight. Tamang-tama lang sa panahon natin ngayon (kung naririnig niyo lang ang lakas ng ulan dito sa San Jose) itong featured Fave Eats ko. At dahil maulan sa mga nakakaraang araw, I will give you guys a very Pinoy na Pinoy merienda. O eto na mainit-init pa. Please give a warm round of applause for Ate Elvie's SOPAS! Woohoo. . .
Tuesday, September 18, 2012
3rd FAVE EATS: Karioka Balls
Do you guys missed me? Haha. (asa naman ako) Sorry for missing me last weekend, ha! Medyo naging busy lang ako with my pinsans hanging out. (still hoping na na-miss niyo nga ako) Oh well, papel, "Iba talaga pag Bea-John Lloyd eh, no?" - Cholo Francisco
Iba ung tirada nang kilig sa love team nilang dalawa. Parang paputok, UST Fireworks.
Karioka (Coconut Rice Balls with Brown Sugar Coating)
This one is my most recent favorite merienda. But actually I already tasted it before, however ngayon ko lang na-realize na masarap pala siya. And of course pag masarap ang isang pagkain, tiyak walang kawala yan sa'kin.
3 yummy Karioka Balls.
Friday, September 14, 2012
2nd FAVE EATS: Kamoteng Nilubyan with Bukayo
One of the best food and my most favorite to eat, Pinoy Meriendas. These are my comfort foods. Biko, palabok, ispageti, lomi, halo-halo, mais con yelo, banana sweet, paradusdos, sopas, name it, paborito ko'ng lahat yan. Simpleng-simple lang pero di papatalo sa lasa ng iba. Pang 5-star restaurant sa sarap pero murang-mura. O san ka pa?! Masarap na, mura pa!
Kamoteng Nilubyan w/ Binukayong Niyog
Manang arrived just right on time
Thursday, September 13, 2012
1st FAVE EATS: Baby Back Ribs @ Old 37
Hi to you again. My Cebu trip hangover was completely past so as the lechon, halo-halo, danggit and otap down to my stomach. I don't know how many pounds or kilos I've gained but who cares, ang sarap kayang kumain. Tsaka bakasyon nga diba? You have freedom to do anything, eat anything, taste anything and try anything you want. That's freedom, man!
Baby Back Ribs @ Old 37
Tuesday, September 11, 2012
4th Post: La Marea Pastry Shop and Lavazza Café
I told you I still got that vacation hangover from my trip last week to Cebu. I'm still delighted in all the things I've seen in Cebu, sobrang gaganda at babait ng mga tao dito kaya sure na sure akong babalikan ko tong lugar na to.
After having breakfast at Glo Cafe, Crown Regency Plaza, that serves us and the other guests a one damn full-packed American buffet breakfast, we crave for some Cebuano desserts. Oo, nabitin pa kami sa buffet breakfast namin sa lagay na un ah kaya nakuha pa namin lumipat ng ibang café para mag-dessert.
After having breakfast at Glo Cafe, Crown Regency Plaza, that serves us and the other guests a one damn full-packed American buffet breakfast, we crave for some Cebuano desserts. Oo, nabitin pa kami sa buffet breakfast namin sa lagay na un ah kaya nakuha pa namin lumipat ng ibang café para mag-dessert.
The unsatisfied (being sarcastic) buffet eaters: Tita Ellen, Cheska, Jamie, and Just.
Sunday, September 9, 2012
3rd Post: ZUBUCHON "Best Pig...EVER"
Hello to you again. This will be the 3rd post for my Cebu Trip. Sorry may hang-over pa rin ako sa bakasyon ko last week sa Cebu. And I'm sure lahat ng turista na bumisita dito, eh parehas kami nang nararamdaman pagkatapos ng bakasyon - gustong bumalik.
Cebu is known so well of their lechon or suckling pig (English term). Lechon is a Spanish word pala so malamang sa malamang sila ang nagpasimuno nito. Kaya Pinoys must thank the Spaniards dahil kung di dahil sa kanila wala tayong lechon na 'bida tuwing handaan' ngayon.
Cebu is known so well of their lechon or suckling pig (English term). Lechon is a Spanish word pala so malamang sa malamang sila ang nagpasimuno nito. Kaya Pinoys must thank the Spaniards dahil kung di dahil sa kanila wala tayong lechon na 'bida tuwing handaan' ngayon.
ZUBUCHON
"Best Pig...EVER" - Anthony Bourdain
Saturday, September 8, 2012
1st Post on my Food Blog: Cou Cou Bar Restaurant (Bantayan Island, Cebu)
First time kong magbo-blog ng [personal] reviews ko sa mga restaurants na nakainan ko, so sorry na lang (in advance) kung medyo hilaw at baguhan pa lang ako sa pagiging food critique ko, ha?!
Sure naman ako na habang tumatagal (kung tatagal nga) masasanay at magiging expert din ako sa pagiging food critique/ blogger ko.
So let's begin...
Tuesday, May 29, 2012
Wag mo akong i-pressure please!!!
So, what's next for me?
Ang dami kong gustong gawin. Gusto ko mag-trabaho, gusto ko mag-aral ng culinary, gusto ko mag-workout palagi, gusto ko lang magpahinga muna, gusto ko mag-aral mag-swimming, gusto ko mag-tennis, gusto ko mag-boxing, gusto ko mag-muay thai, gusto ko kumain nang kumain, gusto kong matulog hanggang hapon palagi, gusto kong tumakbo sa Kennon Road papuntang Baguio, gusto kong pumunta sa America, gusto kong magpunta ng Europe, gusto kong makita si Roger Federer at Maria Sharapova, gusto kong umalis ng bahay, gusto kong mag-isa, gusto ko lumayo sa mga magulang ko, gusto kong maging independent, gusto kong mag-drive mula Luzon hanggang Mindanao.
Sunday, February 26, 2012
You Jump, I Jump.
Well, it's my very first time to watch this movie in full. Napanood ko na to dati pero some part pa lang, hindi buong-buo. Hindi naman ako fan ng mga love stories like this pero this one, sobrang tama sakin. Iba ung tirada eh.
I usually don't blog movies about my personal reviews coz I'm not that good in criticizing films (I'm not a film expert) but this one, sa sobrang lakas nung impact niya sakin napaisip akong mag-blog ng personal review ko dito. So I think this is it, this is the ultimate love story at all times.
Ung pakiramdam kasi na kahit na anong tigas ng puso mo, when really you watched this, sigaradong lalambot at lalambot to. Hindi ko alam. Or maybe I'm just speaking exaggeratedly but because I do believe that "Love conquers all", I was really caught by this epic movie.
Hindi ko inexpect na 3 hours straight ang movie na to. Akala ko the usual movie lang, ung tipong matagal na ung 2 hours. Pero hindi, 3 hours pala ang tagal. Pero sa tagal ng movie na un, ni isang scene dun walang boring. I mean walang patapon na oras. Talagang bawal kumurap. Ganon siya kaganda. Lahat ng scenes talagang perfect, talagang pinag-isipan. Kaya walang duda na longest top grossing movie to! Grabe. So intense.
Actually, wala talaga akong plan panoorin to. Sobrang biglaan lang kasi nakita ko siyang naka-save sa videos ng laptop ko then un sabi ko why not panoorin ko. Wala naman ako ginagawa and gagawin. So might as well manood na lang ako ng movie. Sunday kasi today kaya no class and no money already to watch movie sa movie house. Ayun! Sa dorm ang bagsak ko. And isa pang reason kung bakit di ko pa napapanood itong movie sa laptop ko, kasi ipapalabas ulit siya sa April 16 I think, di ako masyado sure, kaya balak ko panoorin siya in 3D. Para mas feel mo ung action diba?
Then after watching the movie, sobrang gutom na gutom na ako dahil past lunch na un at hindi pa ako nagbbreakfast and lunch. Pero okay lang coz I'm really satisfied. Tipong nabusog na ako sa movie di na kelangan kumain ung tipong ganon.
At ung sobrang tumatak talagang scene sa akin is ung nakasakay na si Rose sa boat pababa ng ship para i-save sila sa sinking Titanic, tapos si Jack naiwan sa ship dahil nga mga bata at babae lang ang mga mauunang ililigtas, tapos tong si Rose naman pa-bida, biglang tumalon pabalik ng ship para balikan si Jack. Tang ina niya! Sa gitna ng lahat lahat, hindi na niya iniisip ung safety niya kundi ung love niya para kay Jack gng mas pinili niya. Ung feeling na di niya kayang mabuhay nang hindi kasama si Jack at mas gugustuhin pa niyang mamatay na lang sila na magkasama kesa mabuhay nang magkahiwalay. Puta! Grabeng pagmamahal naman un.
Sana nga talaga may true story na ganito. At kung meron man, bow po ako sa inyo. Dahil ako, di ko pa nae-experience ang may magmahal nang sobra. Kung may nagmahal man, di siguro ung katulad nila Rose and Jack. Na when you jump, I jump. Tang inang true love yan. Bakit ka ganyan. Ayaw mong magpakita sakin. Magpaparamdam ka nga tapos mawawala lang din. Paasa ka!
Well actually, hindi naman ako nagmamadali sa true love na yan. Dahil I believe na it will come at the right time, at the right place, and at the right person. I can wait. I can really wait.
02-26-2012
I usually don't blog movies about my personal reviews coz I'm not that good in criticizing films (I'm not a film expert) but this one, sa sobrang lakas nung impact niya sakin napaisip akong mag-blog ng personal review ko dito. So I think this is it, this is the ultimate love story at all times.
Ung pakiramdam kasi na kahit na anong tigas ng puso mo, when really you watched this, sigaradong lalambot at lalambot to. Hindi ko alam. Or maybe I'm just speaking exaggeratedly but because I do believe that "Love conquers all", I was really caught by this epic movie.
Hindi ko inexpect na 3 hours straight ang movie na to. Akala ko the usual movie lang, ung tipong matagal na ung 2 hours. Pero hindi, 3 hours pala ang tagal. Pero sa tagal ng movie na un, ni isang scene dun walang boring. I mean walang patapon na oras. Talagang bawal kumurap. Ganon siya kaganda. Lahat ng scenes talagang perfect, talagang pinag-isipan. Kaya walang duda na longest top grossing movie to! Grabe. So intense.
Actually, wala talaga akong plan panoorin to. Sobrang biglaan lang kasi nakita ko siyang naka-save sa videos ng laptop ko then un sabi ko why not panoorin ko. Wala naman ako ginagawa and gagawin. So might as well manood na lang ako ng movie. Sunday kasi today kaya no class and no money already to watch movie sa movie house. Ayun! Sa dorm ang bagsak ko. And isa pang reason kung bakit di ko pa napapanood itong movie sa laptop ko, kasi ipapalabas ulit siya sa April 16 I think, di ako masyado sure, kaya balak ko panoorin siya in 3D. Para mas feel mo ung action diba?
Then after watching the movie, sobrang gutom na gutom na ako dahil past lunch na un at hindi pa ako nagbbreakfast and lunch. Pero okay lang coz I'm really satisfied. Tipong nabusog na ako sa movie di na kelangan kumain ung tipong ganon.
At ung sobrang tumatak talagang scene sa akin is ung nakasakay na si Rose sa boat pababa ng ship para i-save sila sa sinking Titanic, tapos si Jack naiwan sa ship dahil nga mga bata at babae lang ang mga mauunang ililigtas, tapos tong si Rose naman pa-bida, biglang tumalon pabalik ng ship para balikan si Jack. Tang ina niya! Sa gitna ng lahat lahat, hindi na niya iniisip ung safety niya kundi ung love niya para kay Jack gng mas pinili niya. Ung feeling na di niya kayang mabuhay nang hindi kasama si Jack at mas gugustuhin pa niyang mamatay na lang sila na magkasama kesa mabuhay nang magkahiwalay. Puta! Grabeng pagmamahal naman un.
Sana nga talaga may true story na ganito. At kung meron man, bow po ako sa inyo. Dahil ako, di ko pa nae-experience ang may magmahal nang sobra. Kung may nagmahal man, di siguro ung katulad nila Rose and Jack. Na when you jump, I jump. Tang inang true love yan. Bakit ka ganyan. Ayaw mong magpakita sakin. Magpaparamdam ka nga tapos mawawala lang din. Paasa ka!
Well actually, hindi naman ako nagmamadali sa true love na yan. Dahil I believe na it will come at the right time, at the right place, and at the right person. I can wait. I can really wait.
02-26-2012
Subscribe to:
Posts (Atom)