Torpedong Bata

Pinatunayan ko na naman na talagang hanggang salita lang ako. Bad! I did all my best naman to say it, pero why oh why, that I still can't do it. I am trying to change the topic pero nilalamon ako ng kaba ko at pilit umuurong dila ko. Damn it! This happened so many times na at talagang paulit-ulit lang ang mga nangyayari. Di na ako natuto. Ung feeling na kapag andyan na siya, kaharap ko na, pero di ko man lang masabi kung ano ung mga gusto ko talagang sabihin. Eh pota, anong gagawin ko. Di ko na talaga alam kung papaanong way ko sa kanya masasabing mahal ko siya. At ung word na "LIGAWAN" eh talagang nawawala sa vocabulary ko pag kaharap na siya. Di ko talaga alam kung bakit sa tuwing magkikita kami, talagang di ko masabi. Ung tipong bigas na ung lumalapit sa manok pero di pa matuka. Parang ako, andyan na siya sa harapan ko, pero di ko naman masabi kung ano talaga ang gusto ko. 

PUTANG INANG KATORPEHAN TO!

Bakit ba kasi ginawan pa ng kanta ng Eraserheads to (TORPEDO). Di naman nakakatulong sa mga taong umiibig tulad ko. Yuck! Ang sabaw na ng utak ko, sobrang ka-cornyhan na lang ang lumalabas sa isip ko. Puta! But I'm still hoping na one day, at the right time and place with the right person, magagawa ko ring sabihin sa kanya na mahal na mahal ko siya. Alam kong actions speak louder than words. Pero I want assurance lang na kung talagang alam niyang mahal ko siya. Masama bang hilingin un?

07-18-2011

A Big Day for me Tomorrow!

Bukas, isang malaking desisyon ang gagawin ko sa buhay ko. Sobrang tagal kong pinag-isipan at pinag-ipunan. Pinag-ipunan ko ng lakas ng loob at tapang ng hiya. Knowing me, I really don't do this thing. Pero anong mangyayari kung di ko to gagawin? Wala namang ibang way na alam kong mas makakabuti sa nararamdaman ko. Ito lang, itong pigil-hiningang gagawin ko. Wala rin akong alam na ibang reason na makakasama sa akin o sa amin ito, dahil ang totoo, ito ang tama. Para matapos na ang lahat ng paghihirap ko, at paghihinala niya, aamin na ako. Eh anong magagawa ko, un talaga ang totoo.

TIME? I think naman na ang oras ay sobrang sapat na para gawin ko to at sabihin kung ano ang nararamdaman ko. I know, I sound jologs, pero what can I do? Un talaga ang totoo eh. I waited so long and I think 3 years are already enough. Imagine, for 3 years, I didn't do anything. Isa akong tanga dahil sinayang ko lang ang panahon na un. Pero this time, I won't waste any single of it. Pucha, maikli lang ang buhay no. I never know, baka bukas patay na ako. Tapos di ko man masasabi sa kanya kung ano ang totoong feelings ko for her. Actually alam naman niya eh, it's just so happen na malabo. Malabo ang alam lang niya na may gusto ako sa kanya, malabo na kung siya lang ba talaga at malabo na totoo bang mahal ko siya. 

HOW? I don't have any plans on how I'm gonna say it to her. Wala ng plano plano! Kung ano masabi ko, un na. Bahala na kung ano ang mangyari. Magmumukang hindi ako sincere kapag praktisado eh. Tsaka di naman talaga pinagpa-practice ang mga ganitong bagay. It's spontaneous at kailangan natural lang. Ma-reject man ako o hindi, at least I take the risk. At least nasabi ko sa kanya na mahal ko siya. Pero sa totoo lang, mali ang reason na may at least eh. Mas tama siguro na hindi ko papayagang mawala siya ng paulit-ulit sa akin. Yung parang talagang ipaglalaban ko ung nararamdaman ko sa kanya. Kasi ganon naman talaga ang nananalo diba? Hindi tumitigil. Kaya kung meron man siguro akong plano ngayon, un ay ang hindi tumigil na mahalin siya. Dahil ganun ang true love! Patibayan kami kung sino ang bumigay, siya ang talo. Kung bumigay siya, well akin siya! :">

GOOD LUCK! Oh men. This is it. Magkikita kami bukas 3PM! I don't know how to start the conversation pero basta! Bahala na kung ano ang mangyayari. I'm just so confident na masasabi ko na this time, personally and OFFICIALLY, kung ano talaga ang totoo. Na I love her! :">

07-14-2011

Yamaha Run for Heroes 2011

July 03, 2011 (Sunday)

Bonifacio Global City, Taguig

Nice petiks run for me. It's been awhile since I joined a 21k run. It's been what, uhm... more than a month going two, since the last time. And I'm glad to be back on running. Ang sarap kaya mag-marathon. Parang you're losing half of your weight after running. Sobrang gaan sa feeling. Even though stressed out ang katawan at ang legs, still masarap pa rin sa pakiramdam. And the self-fulfillment after finishing a run, is just so great. It's like winning a lottery, 5 times! Kaso, it's not a cash prize. GROCERIES!!! Haha. Yeah. Lalo na pag ang sponsors ng run puro nasa food industry like Century Tuna, etc. At walang kasawa-sawang SAMPLE MEDICINES!!! At dyan nangunguna ang Unilab. But the best prize that I'm really dying for is the 21K FINISHER SHIRT and THE MEDAL!!! Up to my ears ang tuwa ko pag meron un. Wala ng sakit sakit sa paa. Yan na ang Alaxan ko!

The poster of Yamaha Run. May raffle prize na motor, sayang didn't win.

(L-R): Paolo, Tito Dong, Cholo, Me, Ian

Tito Dong and Paolo Talplacido run 5K, and Cholo, Ian and me run 21K. At start, kaming dalawa lang ni Ian ang magkasama, then maybe after some time, nakita namin si Kuya Cholo. We run in pace lang, 'coz mahirap tumakbo in sprint all the way pag long distances. Not enough training and kulang pa sa experience. Haha. We're not build to win and compete to those Kenyans who run like shit, we're built lang to finished and have a good PR. Maybe next time, competition between Kenyans and us na. Haha. In our dream! 

Cholo, Ian and I, were planning to build a team. Haha pacing team lang. It's good to have running buddies during long runs. Kaya if you're interested and you want to join and run with us, just tell me. I'm telling you, IT'S REALLY FUN! 

Me, after the 21K run. The medal was delayed daw kaya wala pa akong suot na medal. Too bad! Pero they promised that they'll delivered it to us, sana totoo lang. Kundi demandahan to. Di pwedeng wala akong medal. 

I finished the 21K run in 2 hours, 26 minutes and 20 seconds. Not a good PR for me, pero it's good na rin having not enough training and practice. Tsaka I really enjoyed the run kasi sobrang chill lang talaga namin pero diba oh, halos 2 and a half hours lang namin kinuha. Nice na rin un.

One more thing, WALA AKONG PICTURE while running. Actually meron, pero di ko mahanap kung nasan! If ever may alam, here's my bib no, 1253, pakihanap naman oh. Sana kasi photovendo na lang ang partner ulit ng RunRio eh. Galante sa pictures un eh. Tsk. Tsk.

'Til the next run!!! :-bd

07-07-2011